Þegar ég flutti til Kaupmannahafnar í september þá byrjaði vinnuleitin mín. Eftir að hafa farið með ferilskrána mína útum allar trissur ákvað ég að kanna sækja um hjá Abercrombie & Fitch. Var ekki spenntur fyrir því, en vinna var vinna og ég þurfti tekjur.
Það kom mér aðeins á óvart þegar ég fékk þær upplýsingar að þú þurftir ekki að koma með CV eða sýna framá að þú hafir neinskonar reynslu í að vinna í búð eða þannig slíkt. Seinna meir sá ég að það eina sem þú þurftir var að mæta, mæta vel tilhafður og vonandi vera nógu vel útlítandi til að mögulega fá vinnu í fyrirtækinu.
Mynd frá Abercrombie & Fitch í Kaupmannahöfn.
Í atvinnuviðtalinu áttum við að lýsa okkur sjálfum í 3 orðum, einnig fengum við blað þar sem við áttum skrifa niður hvað okkur dettur í hug þegar við heyrum Abercrombie & Fitch.
Í viðtalinu fékk ég að heyra að fyrirtækið gengi útá “What we see, what we feel, what we smell.”
Efnin eru úr gæðaefnum, búðin er eitruð af ilmvatninu og hvað sjáum við? Jú, fallegt fólk, fullkomnun.
Ég fékk vinnuna og hætti eftir fyrstu vakt sem voru 5 tímar. Fannst þetta hræðilegt starfsumhverfi.
Mér datt í hug að skrifa niður nokkrar staðreyndir um fyrirtækið sem fá mann kannski aðeins til að hugsa.
- Starfsmennirnir eru rate-aðir útlitslega frá tölunni 1 – 5. Það er útslátturinn um hvort þú átt að standa á gólfinu fyrir framan fólkið, eða settur bakvið þar sem þú brítur saman flíkur, sérð um pantanir og fl.
- Í fyrirtækinu eru aðilar sem vinna við það að labba um götur t.d. Kaupmannahafnar í leit af fallegu fólki og hvetja það til að koma og vinna í fyrirtækinu.
- Í staðin fyrir að kalla starfsmenn, sölumenn, söluaðstoðarmenn þá eru þeir kallaðir módel. Afhverju? Jú, því módel eru yfirleitt falleg og ungar stelpur & drengir dreymir mörgum hverjum um að vera módel. Einnig eru starfsmennirnir flokkaðir í módel og hverjir eiga að vinna bakvið.
- “Módelin” á gólfinu þurfa að uppfylla allar þær kröfur sem A&F setur fyrir. Ermarnar á skyrtunum mega ekki fara niður olnboga, engin úr eru leyfileg, ekkert skegg á karlmönnum, aðeins lítill maskari á stelpurnar, engir hringir (aðeins ef þú ert trúlofaður eða giftur.), og neglur þurfa að vera klipptar svo eitthvað sé nefnt. Einnig þurfa módelin að heilsa hverjum og einum sem labbar um búðina undir 15 sekúndum eftir að maður sér aðilann með setningum eins og “Hey how’s it going?” eða “Hey how are you?”. Þeim er ekki leyfilegt heilsa á (ef við tökum búðina í Kaupmannahöfn til dæmis) dönsku. Einnig þurfa þau sem vinna á bakvið að fylgja sömu reglum, þurfa að líta út á Abercrombie standardi en eru þó ekki nógu velútlítandi til að vinna á gólfinu.
- Sömu vörurnar eru ávallt seldar í Abercrombie & Fitch. Smáverðar breytingar eru gerðar á fötunum eins og tildæmis að setja saumana á annan stað eða nota öðruvísi rennilása. Hvorki nýjar týpur eða ný “collection” koma á hverju ári.
- Fyrirtækið fylgir aðferð sem heitir Aspirational Marketing, sem frá mínum lestri fellst mikið í yfirborðskenndum aðferðum.
- Tónlistin inní búðunum er yfirgnæfandi, og á fólki að líða eins og þau séu stödd inná einkaklúbbi og líða vel með sig, í kringum fallega fólkið sem er brosandi og tekur vel á móti þér á að fá þig til að líða eins og þú sért aðeins betri en þú varst áður en þú labbaðir inn.
- Abercrombie & Fitch auglýsingir ekki í blöðum eða annarsstaðar, en teknar eru svo kallaðar Abercrombie & Fitch myndir sem einkennist af litlum fatnaði og fullkomnum líkömum.
- 98% af starfsmönnunum eru hvítir.
- Stærsta stærð sem hægt er að kaupa Abercrombie & Fitch er 38/Large – fötin eru augljóslega ekki ætluð stærri einstaklingum.
Ég er í bransa sem ég þarf að photoshoppa módel til að þau þurfa líta betur út. Kannski ekki á öfgakenndan hátt en það er það sem ég geri. Ég lifi í yfirborðskenndum heimi og er ekkert mikið að velta mér uppúr því. En þessar hugsanir í garð Abercrombie hafa verið að vafra um hausinn á mér í langan tíma. Í rauninni finn ég mig stundum ómeðvitað hrista hausinn þegar ég labba framhjá. Mér finnst þetta rangt.
Afhverju dragast stórir hópar að versla þarna?
Er það útaf hugmyndinni sem Abercrombie & Fitch er búin að skapa fyrir ungt fólk?
Er sanngjarnt að borga miklar upphæðir fyrir jogging föt og gallabuxur?
Er almennt að flott að vera í jogging fötum eða fóðruðum hettupeysum?
Þarf ekki að opna augun á sumum varðandi þessa búð?
Eru þetta ekki öfgar?
Afhverju vill fólk versla þarna inni? Er það útaf flíkunum eða allt í kringum búðina?
Það eru allskonar spurningar sem kvikna, þá sérstaklega eftir að lesa mig til um þetta og jú auðvitað upplifað búðina frá tveimur sjónarhornum – starfsmaður & kúnni (hef þó aldrei verslað þarna inni.)
Auglýsingar A&F, soft porn? Hvar eru flíkurnar?
Ég er ekki Abercrombie & Fitch aðdáandi, alls ekki. Þykir almennt ekki flott að ganga í Abercrombie & Fitch.
Ég segi; Hættum að taka þátt í svona öfga útlitsdýrkun & heilaþvotti.
Ef þið hafið einhverjar skoðanir eða pælingar, please do share!
Skrifa Innlegg