Fólk sem sér mig á flugvöllum eða flugvélum, eða í roadtrippi einhversstaðar eru seint impressed. En það eina sem ég hugsa um þegar ég er að ferðast er comfort. Mér finnst meira segja óþæginlegt að hugsa til þess að fara í flug í gallabuxum. Það liggur við að ég horfi hornauga á fólk í jakkafötum, eða í gallabuxum og súper fasjon á leiðinni í sex tíma flug. Aint gonna happend mín megin. Feitar hettupeysur og allt annað en gallabuxur. EN, persónulega þykir mér það súper cheek og súper kúl. Keyrslan mín frá Reykjavík heim til Seyðisfjarðar var engin undantekning. Ég keyrði með Guðnýju vinkonu minni og manninum hennar Skúla og við stoppuðum til að hrista dofið rassgat og fætur.
Krakkar, ókei. Ég veit ekki hvort að þið áttið ykkur á þessu. Ég vaknaði í gærmorgun og hugsaði án gríns með mér, fffffjandinn hafi það! Celine Dion í bænum og ég er ekki með miða. Mér fannst þetta alveg svona, án gríns ömurlegt. Svo ég ákvað að auglýsa eftir miðum á Snapchat, en traffíkin þar hefur aldrei verið meiri svo ég krossaði fingrum að þarna væri einhver engill með miða í hendi sem gat svo orðið minn. Það tók ekki nema kannski korter og ég var kominn með miða! Celine fyrir mér svona hvernig fólk elskar Beyonce, ég fýla alveg Beyonce. En ég var svona little gay kid að syngja My Heart Will Go on –
Annars voru tónleikarnir geggjaðir, og hún er náttúrulega bara eitthvað annað. Ég fór með Kollu vinkonu og kærasta hennar Andra, en ég og Kolla fórum að sjá Beyonce árið 2013 eða 14 líka, svo það var eiginlega brjálaðslega gaman að fara á Queeeeen Celiiiine líka. Ég documentaði þessa tónleika nokkuð vel á Snapchat (helgiomars) og ég hef án djóks – aldrei – fengið eins mikið repons og komment síðan ég byrjaði að snappa. Ég hélt að fólk mundi alltaf spóla yfir svona tónleika, en greinilega ekki í þetta skipti. Ég tók tæplega hálftíma metroferð heim frá tónleikunum og mig verkjaði í puttana að svara öllum. Allir elska Celine, ég er að segja ykkur það. Eflaust líka hinir hörðustu kögglar.
Celine fær alveg hjúts plús fyrir klæðnaðinn hennar. Hún var í einum kjól (sjá mynd), annars var hún bara casual with a hint of súperglam. Meira og minna bara í jeans og t-shirt, allt steinað með allskonar steinum auðvitað og algjört lúxus. En samt svo minimalísk þannig séð. Sjúklega skemmtilegt.
Þríeykið – æ sorry Andri með lokuð augun en ég tók bara þessa mynd!
Svo endaði skvís í miðjum salnum. En hún krafðist þess að hún sýndi líka þeim sem sitja aftarlega athygli og fengi að finna fyrir þeirra nærveru líka. Það var frekar krúttlegt.
Takk fyrir mig Celine Dion! IIIIII, LOOOOOVE, YOOOOU, PLEASE SAY YOU LOOOOVE MEEE TOOOOO
Þið misstuð af miklu á snappinu svo addið eeennúna; helgiomars
Betra er seint en aldrei, það er svo fyndið þegar maður missir úr of marga daga úr blogggleðinni og byrjar svo aftur, og hugsar maður, afhverju missti ég svona mikið út? Þetta er svo gaman. Svo núna er ég að reyna vinna þetta upp, þarf að girða mig í brók og þið vitið. Get more active!
Ég kom til Íslands í maí, fyrir tæpum mánuði, en ég kom til að kveðja æskuvin minn í hinsta sinn. Ég ákvað að taka nægan tíma fyrir sjálfan mig og að sjálfssögðu í faðmi fjölskyldunnar á Seyðisfirði. Það er svo best í heimi að vera í kringum systurdæturnar og hundana og fjölluna, það er án djóks ekkert betra. Tala ekki um þegar maður býr í öðru landi.
Dagný systir er án gríns besti æfingarfélagi í heimi, það er algjör synd að við búum ekki nær hvert öðru. Annars væri eitthvað svona more over Katrin Tanja and Bjorgvin Karl Gudmundson cuz we here, situation.
.. en án djóks, fátt skemmtilegra en æfingar með sys.
Ég skil term foreldra þegar þau tala um að börnin þeirra séu alltaf litlu börnin þeirra, þið vitið? Tíba mín er hvorki meira né minna en 10 ára. Pínu feitur ostur að kyngja, en hún er litla drottningin mín.
Ég lenti í svaka veðri, við erum að tala um 20° plús. Núna sit ég, í júní mánuði, á Íslandi og það er ein gráða. Nenniði ..
OG ÉG VAR Í ÞESSU OUTFITTI OG MÉR VAR MJÖG HEITT. Mother earth what’s good?
Litla englakrúttdúllan mín
Ég, Áslaug og Brynja gengum í Pieta göngunni þar sem við löbbuðum inní ljósið fyrir englana okkar uppá himninum sem féllu fyrir eigin hendi.
.. og þessi gaaaat ekki verið betri göngufélagi. Stefni á að hlaupa maraþon með henni því þetta var bara quick n’ easy með henni.
Fékk að hitta þessa korter í brottför til Kiev þar sem hún SSSSSLLLLAAAAAYED the stage!!
Sigrún sæta var bara brjálaðslega sæt og fyndin í fallegu íbúðinni hennar Hörpu vínkonu –
Nýi jakkinn frá Sautján –
Umkringdur hæfileikaríkufólki, heeere’s Natalie make up gúru! Og SORRY með smæsið, þetta var ekki smæs, heldur endurkast af sólinni á hvítan vegg ÉÉÉg lofa.
Þetta verkefni verður spennandi að segja frá þegar ég má! Shake the dice and steal the rice OOKrr.
Ef það er eitthvað sem heldur mér og kæró gangandi í lífinu í Danmörku, það er að brjóta upp hverdaginn og hafa eitthvað til að hlakka til. Lítið frí, stór ferðalög, skiptir engu máli. Breytir öllu, við erum báðir í tvíburamerkinu svo þið getið rétt ímyndað ykkur. Ég sakna ótrúlega að búa á Íslandi, og ég fæ alltaf svona “æ þetta er geggjað” þegar ég sé fólk labba Esjuna í tíma og ótíma. Ég hef ekki einu sinni gert það, en ég get ímyndað mér að það sé geggjað. Ég er Íslendingur og sveitastrákur, svo borgarlífið hentar mér ágætlega, ef ég kemst í náttúru reglulega.
Allavega, við fórum til Jótlands á dögunum að heimsækja tengdó og njóta –
Streetfood í Aarhus – þar finnur maður heimsins bestu ostakökur og til hægri Cremé Bruleé Donut. Ostakana var geggjuð en dónuttinn ekki alveg nógu góður –
Danskar tartalettur, kæróinn er alveg vittlaus í þetta og er afar stoltur af þessari dönsku kúsínu. Ég var ekki eins hrifinn, enda vanur íslenskum GÚRMEY heitum réttum, yas.
Mexíkóskar tacos & víetnamskt kjúklingasalat, bæði einum fokk of omg gott.
Komnir á hótel í úthverfi Silkiborgar ..
Sem var drullu næs ..
Svaka skúlptúr
Þetta var pínu krúttlegt, þetta var bara útí rassi, en þetta var svona svæði með túlípönum sem maður svo týndi sjálfur og lagði svo bara inná svona AUR app. Þarna er engin manneskja að fylgjast með, heldur bara stólað á að fólk sé heiðarlegt og vilji skapa gott karma –
Og ég gerði svona handa ömmu hans kæró ..
Hundurinn hans kæró sem heitir Max, og er svo einum of sætur og frábær og ég er gjörsamlega vittlaus í hann.
Ég var nýorðinn tuttugu og eins árs þegar ég byrjaði á Trendnet. Í dag, er ég tuttugu og sex ára. Leyfum þessu aðeins að sinka inn. Ókei. Ég er semsagt nær þrítugu en tvítugu. Ég er samt góður, ég lofa. Ég fríkaði út þegar ég var 25, fannst ég vera fá hrukkur og allskonar meira skemmtilegt. En ég held ég ætli hér með bara að fagna hverju ári núna á komandi árum. Það eru ekki allir svona heppnir að fá að eldast heilbrigðir og með gott fólk í kringum sig.
Talandi um gott fólk í kringum mig, þá lenti afmælisdagurinn á laugardegi, og fallegasta og besta fólk í lífinu kom og fagnaði með mér. Þar var í boðinu ekkert nema gæðadrykkir og gæðafólk og ég er svo ótrúlega þakklátur.
Ég veit ekki hvort þið hafið smakkað þetta en þetta er án djóks brilliant, og þetta bókstaflega hvarf út kvöldið. Held að sumir hafi borðað flöskuna líka.
Ofur good stuff.
Palli, hann var director, pródúser, special effects og PA í þessari gleði –
Blanc bjórinn, hvarf líka, ekkert eftir.
Þessi bjór er að fara sigurför um Danmörku allavega, svo mér fannst geggjað að hafa svona í gleðinni. Lífrænn, léttur og drullugóður –
Gleðin að hitta þessa var næstum því yfirgnæfandi!
Ef ég bara gæti deilt því með ykkur hvað Jóhanna vinkona kom með handa mér – það er svakalegt!
Þessi er mér ótrúlega mikilvægur – besti Palli minn!
Erna okkar sem við söknuð öll hér á Trendnet – er ekki kominn til að gera undirskriftalista og fá hana aftur?
<3
Samansafn af fallegasta fólki á Íslandi –
Dagbjört vinkona var svo frábær að taka allskonar polaroids og í lok kvöldsins gaf mér svo. Ég er enn hálf feiminn hvað þetta var fallega gert af henni.
<3
Hófí mín –
Þetta voru myndirnar í bili! Meira seinna x
Ég er alveg einstaklega þakklátur, takk fyrir mig!
Takk Erna Hrund fyrir hjálpina <3 Takk Palli! Takk Donna! Takk Dísa World Class fyrir allt! Takk allir sem komuð <3 Takk takk takk takk!
Ég er nýkominn frá Íslandi og þar var allskonar traffík. Ég gæti aldrei sagt ykkur hversu fáranlega mikið ég elska Ísland og aðdráttaraflið er svakalegt. Þegar er maður er búinn vera svona lengi í burtu sér maður líka svo miklu skýrar hvað við erum í rauninni frábær þjóð. Ég gæti alveg hugsað mér að flytja heim aftur, eins ólíklegt og mér fannst það á tímabili.
Krónan okkar orðin sterk og allskonar og þess vegna fórum við Palli, og gerðum okkur glaðan dag í Smáralind, það er mjög sjaldan sem ég leyfi mér að versla, but this tiiime I did. Ég er að followa Smáralind á snapchat og þar er alltaf svo mega að gera plús ég sá að þau voru búin að stækka og breyta, svo ég var mjög spenntur að sjá, og impressed!
Hér má sjá góssið;
Þessi hlýrabolur og svona litlar buxur til að halda öllu junkinu á sínum stað .. í Air Smáralind
Þessar hettupeysur frá 66° voru nýkomnar úr kassanum þegar ég mætti, þær eru á trufluðu verði svo tvær voru það!
Ég ætlaði að panta þessa inná netinu um daginn, svo fann ég þá ódýrari í Air, win.
Þennan jakka keypti ég í Gallerí 17, þar fékk ég valkvíða og var nærri dauða en lífi og fríkaði út en náði þó að ákveða mig með þennan jakka. Margt fáranlega flott í 17 – geggjuð ný merki.
Litríkur að vanda – sjúklega ánægður með’etta, svo keypti ég bol í 66°Norður líka, en ég var í honum þegar ég tók myndina, sorry’bout it!
Það er yfirleitt hlegið ansi mikið þegar ég og Elísabet erum á sama stað, og gærdagurinn var engin undantekning. Það er alveg ótrúlega gaman að hafa hana svona nálægt. Við áttum annars fáranlega góðan dag hér í Kaupmannahöfninni í gær, en við fórum í showroom og svo smá pressudag hjá 66°Norður. Hér eru nokkrar myndir;
Náði aðeins að paprassa EG, en hún tók eftir mér alltof snemma.
Vorið er allavega 100% komið til Köben og það er oooofur næs!
Nauðsynleg næring fyrir langan dag!
EG
Við lentum óvart á yndislegu kaffihúsi með enn yndislegri eiganda sem passaði alveg einstaklega vel uppá okkur!
Hún hafði áhyggjur að kaffið okkar var orðið kalt svo hún kom með allan bolla og skot handa okkur. Þetta er formlega uppáhalds kaffihúsið mitt í Kaupmannahöfn og hvet ykkur til að heimsækja hana, einum of yndisleg.
Café Grabow – write it down! Þetta er á götunni fyrir aftan Strikið.
Já kæru vinir, Dagný systir hringdi í mig í dag og talaði um að hún þyrfti nú að fara yfir til mömmu og pabba og horfa á Stöð2 og alltíeinu bara “JJJÁ, SHIT” ..
En þátturinn minn, Falleg Íslensk Heimili verður frumsýndur í kvöld kl 20:40 í kvöld og eru 10 þættir alls, og þeir verða sýndir alla sunnudaga.
Mér finnst MJÖG skrýtið að vera ekki heima og geta ekki horft á þetta sjálfur, en ég talaði við nokkur bransa fólk í teiti á Íslandi um daginn, og þau sem hafa semsagt séð þættina og allir voru gríðarlega ánægð með þetta, svo ég VONA, kæru lesendur að þið munuð vera ánægð með þennan þátt. Ég er mjög stoltur af honum og vinnunni sem fór í hann, og fólkið sem kemur í þáttinn mun ég elska að eilífu. Jesús.
NJÓTIÐ VEL –
Falleg Íslensk Heimili – Stöð2 – 20:40 á sunnudögum
Þegar við skutum á Seyðisfirði og ég fékk 10 tíma (með nætursvefni) til að knúsa og kyssa fjölskylduna.
Þessar konur eru náttúrulega stórkostlegar, gæti ekki beðið um betri vínkonur og vinkonur til að vera með í svona verkefni.
Frá Koh Lipe fórum við til Railay, súper strönd í nágrenni við Krabi, sem er þekktur ferðamannastaður. Þar eru fáranlega stór, falleg og vígaleg fjöll og þetta er alveg ótrúlega fallegt. Við tókum bát frá Koh Lipe, þar sem öldurnar skutu bátnum uppí loft. Skrautleg bátsferð! En mér þótti það í rauninni gaman.
Þaðan tókum við minivan til Ao Nang þar sem við svo tókum bát á Railay Beach, en það er einungis hægt að komast á Railay með bát.
Staðurinn var fáranlega fallegur, örlítið túristaður fyrir minn smekk. Við vorum rosalega ánægðir með hótelið og umhverfið falleg. Ég var búinn að lesa á TripAdvisor að matareitrum væri ágætlega algengt í kringum þessar slóðir svo ég vissi að við þurftum að fara extra varlega.
Þegar við mættum á staðinn fundum við okkur sætan veitingastað lúmskt nálægt hótelinu og ég pantaði mér það sem ég panta alltaf .. frábært. Solid staður, þessi staður verður safety zone ..
Daginn eftir ætluðum við að fara á veitingastað sem var með geggjuð meðmæli á TripAdvisor – við mættum, pakkað, og klukkutími í næsta borð. Ókei, back to safety! Við fórum aftur á staðinn okkar, pöntuðum það sama, og fórum heim að sofa.
Fjandinn fokking anskotinn, ddddjjööööööööfullinn. Ég vakna 01:42 og staðfest, ég fékk matareitrun. Sömuleiðis kæró, sem lá sárþjáður að þrjóskast uppí rúmi. Ég er hugrakkur og reyndi að kasta eins mikið upp og ég gat og ná þessu ógeði úr líkamanum.
Við vorum rúmliggjandi allan næsta daginn, og ég náði að koma hálfum snickers bita ofan í mig.
Þessar myndir að ofanverðu er daginn, eftir rúmliggjandi daginn.
Maginn bókstaflega skroppinn saman og ég varð saddur af hálfum banana. Yfirvofandi trust issues fylgdu þessari upplifun og það sem ég lifði af var: Choco Pops á morgnana, snakk eða banani í hádeginu, og hálf ham & cheese sandwhich á kvöldin. Ég þorði ekki að setja neitt ofan í mig sem gæti valdið þess að ég mundi fá aðra matareitrun.
Við vorum þó ánægðir með sixpakkið sem við fengum sem fylgdi þessu veseni.
Ég var gjörsamlega dáleiddur af þessum fjöllum, svo flott. Minnti mig á Avatar fjöllin, so nice.
Bakþema í þessum myndum, sssooorrrý’bout it.
Ég var persónulega ánægður að komast heim að borða skyr, granola, og allt þar á milli. Við vorum þarna í 5 daga, flugum svo frá Krabi til Bangkok og þaðan beint til Dubai og heim.
Ég skal alveg viðurkenna það að svona vesen er ömurlegur skellur í svona næs ferð, en við nýttum þá bara tímann okkar að sleikja sólina (sem gekk mjög vel) og fengum fullt af tani í þessum ríkoverí-i –
Ef þið eruð að fara á svipaðar slóðir, kaupiði þessa mjólkurgerla töflu dót. Það er ekki gaman að lenda í svona.
Annars erum við himinnlifandi með þennan túr, og Koh Lipe gerði allt fyrir okkur. Ég mundi endurtaka matareitrunina ef ég fengi að upplifa Koh Lipe eins og ég gerði, ééééég er að segjaða.
Nei öllu gríni sleppt, ég hugsa stöðugt um þessa eyju. Ég veit að ég mun fara aftur, helst í sumar, eða haust. Ég held ég hafi aldrei verið eins afslappaður í lífi mínu.
Þessi dúlla tók vel á móti okkur þegar við gengum útaf hótelinu.
Það sem kom svolítið á óvart er hvað margir búa á eyjunni, en hún er gjörsamlega pínu lítil. Það mundi kannski taka klukkutíma að labba í kringum eyjuna eða eitthvað, kannski tvo. En þarna eru hús, og fjölskyldur og lítill skóli held ég. Þau búa við mikla fátækt sem er líka erfitt að horfa uppá.
Í þessum ágæta göngutúr vorum við á leiðinni til Sunset beach, og við héldum að við værum að fara í Lord of the Rings mission, svona fótgangandi, þá gerðum við okkur ekki grein fyrir stærð eyjarinnar. En þessi túr var tæpur hálftími. Frekar fyndið.
Bam! Sunset beach ..
Við fórum bara aftur heim eftir að við vissum hvar þessa strönd væri að finna og fórum aftur þegar sólin fór að setjast ..
Þetta þykir mér eflaust það erfiðasta við þetta allt saman. Hundarnir, ég reyndar keypti ógeðslega mikinn mat sem ég var með í töskunni til að gefa götu hundunum á næstum því hverju einasta kvöldi, svo ég gerði þó smá handa þessum litlu krúttum. Ef ég mætti ráða mundi ég taka þá alla með mér heim að knúsa þá.
Þetta var svo mikill lúxus, að hoppa útúr hótelinu og kaupa sér ferska ávexti. Ég keypti mér endalaust af þessum brúna ávexti sem sést neðst til hægri. Maður beit í svona pínu harða pínu moldaða skel og inní var silkisléttur fáranlega góður ávöxtur, bragðast eins og ekkert annað, og bara, damn. Veit einhver hvað þetta heitir?
Svalasti maður í Tælandi. Ég mætti honum fyrst niðrí bænum, og hann brosti til mín. Kannski af því ég starði á hann, óvart. En hann var frábær, og ég var búinn að vera á kajak yfir daginn þegar ég rakst á hann og spurði hvort ég mætti smella af mynd af honum, hann brosti bara aftur ..
Einum of flottur.
Ég er mesta kuldaskræfa í heiminum, og þarna á Koh Lipe var ekki í boði neitt heitt vatn SSSVO, ég þurfti að venjast köldum sturtum. SEM ÉG GERÐI. Sem ég hélt ég gæti aldrei, en í lokin fannst mér það geggjað. Svo gerði ég heiðarlega tilraun til að fara í kalda sturtu hérna heima, aint gonna happend.
Síðasti dagurinn á eyjunni áður en við fórum á Railay Beach ..
