Ég spurði ykkur í ekki svo gamalli færslu um hvort ég ætti að kýla á septum piercing.
Staðan er sú að, ég lét verða að því. Þetta var rosalega skyndiákvörðun og náði varla að átta mig á ákvörðuninni fyrren nálin var komin í gegn og lokkurinn alveg að fara í gegn.
Staðan í dag er þó sú að ég er búinn að taka hann út. Ég kom karlinum mínum virkilega á óvart og hann fékk í rauninni áfall þegar hann vissi að ég hefði látið af þessu verða. Hann átti erfitt með þetta og hvað gerir maður þá? Jú, kemur við móts við þann sem þú elskar, og það gerði ég og tók lokkinn út. Enda sjálfur orðinn pirraður á honum og sársaukans sem með lokknum fylgdi. EN! Ég prófaði, ég gef mér klapp á bakið fyrir því!
Þá er ég líka búinn að ná þessu “out of my system” :)
Hér eru nokkrar myndir frá þessum atburði;
Sést ekki mikið – en hey!
Skrifa Innlegg