Án djóks, eruði að gríííííííínast hvað þessir snjór er geggjaður. Ég er sjö ára aftur. Ég neita að vera fullorðinn akkúrat núna. Mig langar að beila á öllu til að vera úti að leika að gefa barninu í mér þessa útrás. Ég er alveg búinn að gleyma hvað vetrar á Íslandi eru magnaðir. Þetta er nákvæmlega það sem ég saknaði þegar ég bjó í Kaupmannahöfn, vetrarnir voru bara gráir, stundum heiðskýrt jújú, gnístandi inní bein rakakaldir og bara almennt þungir. Akkúrat núna er ég á Seyðisfirði, það eru nokkrir mánuðir í næstu sólargeisla en ég er að springa úr D vítamíni. Snjórinn er svo dreamy, það er svo gaman að gera snjóhús og grafa og hoppa í skaflana. Við megum eiginlega ekki gleyma að við fáum þetta. Við fáum snjó sem við getum leikið okkur í. Það er engin afsökun að fara ekki út að leika í snjónum, við erum öll bara börn í fullorðnislíkömum. Og sérstaklega að lifa í gegnum unga fólkið. Æ í alvöru. Ég elska þetta svo mikið. Ég er í svo miklu þakklætis og vá kasti. Shit, eruði að grínast hvað þetta er næs?
SKEMMTIÐ YKKUR VEL!!
Skrifa Innlegg