Í kvöld fékk ég rífandi tilfinningu útum allan líkamann um að ég ætti bara að hætta þessu, ætti að hringja í yfirmanninn minn, segja honum að ég er hættur, hringja í bankann minn og sækja um lán, nýta tölvuna mína í síðasta skipti til að panta flugmiða burtu. Þetta er í rauninni ekki á neikvæðum nótum, þetta er ekki afþví ég er óhamingjusamur eða neitt svoleiðis.
Uppá síðkastið hafa hlutirnir gefið manni ýmsar áminningar, eða mér allavega.
Trendsetterinn mætti með trompi, var svo sannarlega sniðugur, en hafði í lokin ljótar afleiðingar, þá er ég helst að tala um neteinelti í garð annarra. Marta María heldur áfram sínu rugli, tekur eina unga fyrir og leggur hana í einelti, skvísan sko. Ég er búinn að liggja heima með sýkingu í maganum og magabólgur, ósofinn, grennri, næringarminni, leiðari og afhverju? Jú út af stressi og vinnuálagi. Svo eitthvað sé nefnt.
Ég er ekki að leita af vorkunn, Trendsetterinn hafði svo sem engin áhrif á mig, ég var meira leiður í annarra garð, enda veit ég fyrir hvað ég stend fyrir og hvernig ég sjálfur er og ég lærði rosalega góða lexíu að ofkeyra mig eins og ég gerði.
Ég kemst þó ekki hjá því að hugsa, að þetta er samt framhaldið. Ég er ekki að fara hætta vinna, ég er ekkert fara hætta að þurfa díla við stress, neikvæðni eða gagnrýni, í vinnunni eða daglegu lífi. Við mörg eyðum mikilli orku í að hugsa hvað við ætlum að gera næst, hvernig við getum unnið okkur upp, hvernig getum við orðið betri, hvernig við getum orðið flottari, mjórri, þykkari. Nútíminn og umhverfið segir okkur endalaust að við erum aldrei nógu góð.
Það er súri sannleikurinn. Ef hann á ekki við ykkur, þá eru þið heppin – eða í afneitun.
Ég þrái að komast aðeins í burtu, þar sem ég þarf ekki að hugsa um vinnuna mína, símann minn, fundina, dagskránna og allt annað sem fylgir hinu daglega lífi. Ég datt í dagdrauma og allskonar hugmyndir um annað umhverfi. Ég segi ekki að grasið sé grænna annarsstaðar, en umhverfi þar sem kannski væri annað en það sem ég er vanur, jóga, aðrar lyktir, einlægni í öðru formi, strendur, bakpoki, sjór, fólk með önnur gildi um hvað er hamingja og hvað er skiptir máli, hvað sem er.
Auðvitað eigum við að vera hamingjusöm með okkur sjálf, hvar við erum, hver við erum og hvað við erum að gera.
.. en við megum líka leyfa okkur að dreyma, og framkvæma.
Skrifa Innlegg